rzeźwy - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzeźwy	rzeźwy	rzeźwy	rzeźwe	rzeźwa
D.	rzeźwego	rzeźwego	rzeźwego	rzeźwego	rzeźwej
C.	rzeźwemu	rzeźwemu	rzeźwemu	rzeźwemu	rzeźwej
B.	rzeźwego	rzeźwego	rzeźwy	rzeźwe	rzeźwą
N.	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwą
Ms.	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwej
W.	rzeźwy	rzeźwy	rzeźwy	rzeźwe	rzeźwa

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzeźwi	rzeźwi	rzeźwe	rzeźwe
D.	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwych
C.	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym	rzeźwym
B.	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwe
N.	rzeźwymi	rzeźwymi	rzeźwymi	rzeźwymi
Ms.	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwych	rzeźwych
W.	rzeźwi	rzeźwi	rzeźwe	rzeźwe

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzeźwiejszy	rzeźwiejszy	rzeźwiejszy	rzeźwiejsze	rzeźwiejsza
D.	rzeźwiejszego	rzeźwiejszego	rzeźwiejszego	rzeźwiejszego	rzeźwiejszej
C.	rzeźwiejszemu	rzeźwiejszemu	rzeźwiejszemu	rzeźwiejszemu	rzeźwiejszej
B.	rzeźwiejszego	rzeźwiejszego	rzeźwiejszy	rzeźwiejsze	rzeźwiejszą
N.	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszą
Ms.	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszej
W.	rzeźwiejszy	rzeźwiejszy	rzeźwiejszy	rzeźwiejsze	rzeźwiejsza

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzeźwiejsi	rzeźwiejsi	rzeźwiejsze	rzeźwiejsze
D.	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych
C.	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym	rzeźwiejszym
B.	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejsze
N.	rzeźwiejszymi	rzeźwiejszymi	rzeźwiejszymi	rzeźwiejszymi
Ms.	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych	rzeźwiejszych
W.	rzeźwiejsi	rzeźwiejsi	rzeźwiejsze	rzeźwiejsze

Pochodzenie

psł. dial. *rězvъ 'ostry (przenikiwy); energiczny, orzeźwiający'

Od psł. *rěz-ati ‘ciąć, przecinać’ (skąd pol. dawne rzezać) z przyrostkiem *-v- (w związku z przynależnością pierwotnego przymiotnika do tematów na *-ŭ-). Spokrewniony z rześki (por.)