pedantycznie

  • w sposób związany z bardzo dużą dbałością o porządek, zorganizowaniem i dokładnością
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • antonimy:  bałaganiarsko
    • dbać o coś pedantycznie
    • pedantycznie czysty
  • Gabinet profesora jest skromnie urządzony, ale pedantycznie czysty [...]. Porządek oddaje charakter lokatora [...].

    źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Premier z Arabii, Polityka, 2004-04-10

    Całą ścianę naprzeciw rozłożystego biurka z mnóstwem szufladek i dodatkowo wysuwanych blacików zajmowały książki, pedantycznie poustawiane według działów [...].

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    W pięknym, pedantycznie wysprzątanym mieszkaniu przyjęła nas jego starsza siostra.

    źródło: NKJP: Agnieszka Bujas: James Bond w krótkich spodenkach, 1998

  • część mowy: przysłówek

  • Od: pedantyczny

CHRONOLOGIZACJA:
1891, S. Witkiewicz, "Sztuka i krytyka u nas", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 16.03.2017