wojak
-
pot. żołnierz
-
Używane przeważnie z nacechowaniem żartobliwym.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- dzielny, młody, prawdziwy, stary; polski wojak
- wojak Szwejk
- zostać wojakiem
-
Ze wschodu nadciągnęło osiem setek wojaków prowadzonych przez namiestnika Gorczem - Nyilborka.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Pamiętam do dzisiaj taki moment: jadą żołnierze [...]. Patrzę zafascynowany, bo zawsze wzruszali mnie wojacy na koniach, taka to już nasza tradycja.
źródło: NKJP: Agata Bochenek: Ząbki według pana Ryszarda, Wieści Podwarszawskie, 2006-04-09
Półki uginają się od mundurów, toreb, hełmów, lornetek, butów i innego wyposażenia prawdziwego wojaka.
źródło: NKJP: Piotr Rąpalski: Wojsko sprzedaje hełmy i zakrętki do solniczek, Gazeta Krakowska, 2008-06-06
Dzielny wojak został jednak ciężko ranny w nogę i już do końca życia utykał.
źródło: NKJP: Sławomir Leśniewski: Człowiek, który upokorzył Habsburgów, Polityka, 2008-01-19
Pobrali się, gdy młody wojak przebywał na przepustce w domu.
źródło: NKJP: (Adk): Bogu dziękować, Nowiny Raciborskie, 2006-07-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wojak
wojacy
ndepr wojaki
depr D. wojaka
wojaków
C. wojakowi
wojakom
B. wojaka
wojaków
N. wojakiem
wojakami
Ms. wojaku
wojakach
W. wojaku
wojacy
ndepr wojaki
depr -
Zob. woj
Na podstawie indeksu haseł.