-
1.
cecha kogoś lub czegoś zgodnego z rzeczywistością, niezmienionego w żaden sposób dla osiągnięcia określonych korzyści; istniejącego, dziejącego się, oddziałującego naprawdę lub przedstawiającego to, co istniało, wydarzyło się, oddziaływało naprawdę -
Ms. lp wymawiany: [au-tentyźmie] lub [au-tentyzmie].
-
[au-tentysm] lub [au-tentyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: autentyczność
prawdziwość
sprzeczne: sztuczność
-
Najcenniejszym atutem Krakowa jest jego autentyzm. Jeśli zacznie udawać Wiedeń, Budapeszt czy Pragę, przegra.
źródło: NKJP: (NIT): Jak budować markę Krakowa?, Gazeta Krakowska, 2004-11-04
[...] prostota i autentyzm jego wiary musiały mocno przemawiać do wyobraźni artysty, który zawsze był wyznawcą żarliwym.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
- A czy nie wątpił pan w prawdomówność swego rozmówcy, w autentyzm jego wyznań?
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Będą to konflikty światopoglądowe lub wywodzące się z pewnej wizji zarówno przeszłości, jak i przyszłości, których nie widzę powodu ukrywać, a które świadczą o autentyzmie życia politycznego.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
Robert Harris zręcznie posłużył się mieszaniną fikcji i autentyzmu, gdyż pozwoliła mu na to jego wiedza.
źródło: NKJP: Andrzej Kaniewski: Nowe książki, Gazeta Wyborcza, 1993-09-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autentyzm
autentyzmy
D. autentyzmu
autentyzmów
C. autentyzmowi
autentyzmom
B. autentyzm
autentyzmy
N. autentyzmem
autentyzmami
Ms. autentyzmie
autentyzmach
W. autentyzmie
autentyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ autentyzm + (CZEGO) -
Zob. autentyk I , autentyczny