-
2.
cecha kogoś, kto nie ukrywa swoich uczuć, myśli i zamiarów -
Ms. lp wymawiany: [au-tentyźmie] lub [au-tentyzmie].
-
[au-tentysm] lub [au-tentyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: autentyczność
prawdziwość
szczerość
antonimy: nieszczerość
-
Chodzi mi o brak autentyzmu. Ludzie nie są prawdziwi, udają kogoś, kim nie są.
źródło: NKJP: Krzysztof Kolberger: Przypadek nie-przypadek, 2007
Antosiu, proszę cię, staraj się podczas tych egzaminów nie błaznować, nikogo nie udawać. Bądź prawdziwy. Tylko autentyzmem możesz ich do siebie przekonać.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: 39,9, 2008
W czasach naszej edukacji nie stawiano na autentyzm czy indywidualność.
źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autentyzm
autentyzmy
D. autentyzmu
autentyzmów
C. autentyzmowi
autentyzmom
B. autentyzm
autentyzmy
N. autentyzmem
autentyzmami
Ms. autentyzmie
autentyzmach
W. autentyzmie
autentyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. autentyk I , autentyczny