cadyk
-
rel. religijny przywódca chasydów, uważany za mędrca oraz pośrednika między Bogiem a ludźmi i otoczony szczególną czcią
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- słynny cadyk
- cadyk cudotwórca
- dom, dwór; grób; śmierć cadyka
-
Wkrótce rozpoczną się, finansowane również przez marszałka, prace konserwatorskie przy murze (tzw. ohelu) okalającym jeden z najbardziej znanych grobów na cmentarzu - cadyka cudotwórcy Arie Lejbusza Halbersztama, otoczonego czcią przez chasydów.
źródło: NKJP: Replika bramy już jak nowa, Gazeta Krakowska, 2008-06-26
W końcu XVIII w. Lublin stał się ośrodkiem chasydyzmu. Działał tu słynny cadyk Jaakow Icchak Horowic Szternfeld, zwany Widzącym z Lublina.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Mędrcy z Lublina, mędrcy z Chełma, Polityka, 2009-07-11
Kult cadyka był w ortodoksyjnym świecie żydowskim nie tylko przejawem religijności, ale również dumy tego poniewieranego od wieków narodu, pozbawionego własnej ojczyzny. Cadyk, a więc mędrzec, był bowiem powszechnie szanowany, także przez świat chrześcijański.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, Twój Styl, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cadyk
cadycy
cadykowie
ndepr cadyki
depr D. cadyka
cadyków
C. cadykowi
cadykom
B. cadyka
cadyków
N. cadykiem
cadykami
Ms. cadyku
cadykach
W. cadyku
cadycy
cadykowie
ndepr cadyki
depr -
hebr. cadīk 'prawy, sprawiedliwy'