zięba

W kotlince zachrzęścił chrust, trzasnęła gałązka. Zabrzmiało głośne i gniewne „czek-czek” sroki, zięby zerwały się do lotu, migając białymi sterówkami.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

Młode zięby uczą się śpiewu, słuchając dorosłych osobników i powtarzając ich odgłosy. Nasze badania sugerują, że proces uczenia trwa również we śnie, kiedy mózg ptaka powtarza świeżo zapamiętaną melodię, by ją sobie lepiej utrwalić.

źródło: NKJP: (SN): Lekcja śpiewu w oceanie, Dziennik Zachodni, 2003-12-04

Zewsząd słychać trznadle, których pieśń kończy się motywem zgoła beethovenowskim. Coraz częściej dobiega krystalicznie czysty śpiew zięby.

źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010

Śpiewa samiec zięby, a samica wije gniazdo.

źródło: NKJP: Wiktor Pawłowski: Wiosenne grzybobranie, Wiedza i Życie nr 4, 1997

W lasach śpiewają już skowronki i zięby, które wcześniej niż zwykle przyleciały do nas z ciepłych krajów.

źródło: NKJP: Prorocy wiosny, Dziennik Polski, 2002-02-09