rebe
-
rel. tytuł grzecznościowy, za pomocą którego wyznawcy chasydyzmu zwracają się do nauczyciela lub rabina
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
Nigdy nie odczułam tak głęboko słów rebego, który przepowiada dzieciom, że kiedyś zrozumieją, ile w literach alfabetu żydowskiego jest łez.
źródło: NKJP: Bella Szwarcman-Czarnota: Albersteins Tochter zingt, Midrasz, 2009-01-10
[...] przychodzi Żyd do Rabina i pyta: - Rebe, powiedz czy będzie wojna?
źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
Żydów zabrakło - śmiał się bezgłośnie. - Ja teraz za rebego jestem.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
Według kodeksu prawa religijnego nie możemy uznać za Żyda kogoś, kto kieruje się względami materialnymi. Stosujemy takie rygory - mówi rebe Goldszmit - może dlatego, że wiara i narodowość są u nas ściśle powiązane.
źródło: NKJP: Utracona niepowtarzalność, Gazeta Wyborcza, 1995-06-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rebe
rebowie
ndepr rebe
depr D. rebego
rebów
C. rebemu
rebom
B. rebego
rebów
N. rebem
rebami
Ms. rebem
rebach
W. rebe
rebowie
ndepr rebe
depr -
hebr. rabbï ' mistrzu mój'