po kobiecemu

  • w sposób uważany za charakterystyczny dla kobiety - dorosłego człowieka płci żeńskiej
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    płeć

  • synonimy:  kobieco
    antonimy:  męsko
    po męsku
    • typowo po kobiecemu
    • ubrać się/ubierać się po kobiecemu
  • Rena była niezwykle piękna i po kobiecemu urocza. Ta uroda nie opuszczała jej w bardzo późnych latach.

    źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977

    Z dyskretnej lustracji wyszło mi, że średnio tylko jedna na sto kobiet ma „odwagę” ubrać się po kobiecemu. Reszta upodabnia się do rodzaju męskiego ze skutkiem, delikatnie mówiąc, bardzo różnym.

    źródło: NKJP: Ubiorę spódniczkę!, Dziennik Polski, 2003-08-07

    Lech Falandysz publicznie bronił swej przyjaciółki z lat 80 [...]. A dziennikarce „Życia” mówił: „Zawsze było w niej jakieś dostojeństwo. Ale była też bardzo delikatna, po kobiecemu ciepła i czarująca”.

    źródło: NKJP: Marcin Meller: Pół metra nad ziemią, Polityka, 2001-02-03

    Dzień zaczął się po kobiecemu: od kosmetyczki i fryzjera. Przedtem jeszcze było dobieranie stroju.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977

    Po kobiecemu wrażliwa, chciała mówić tylko o pięknie otaczającego świata, nie godziła się z jego okrucieństwem.

    źródło: NKJP: Ludmiła Marjańska: Małgorzata Hillar (1926-1995), Gazeta Wyborcza, 1995-06-16

  • część mowy: przysłówek

Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2014