polityka historyczna

Wystarczy bowiem, by w ważnych momentach podkreślili oni historyczne niegodziwości ze strony obcych, aby natychmiast zmobilizować wahający się elektorat do gremialnego poparcia. Do tego właśnie polskim czy izraelskim politykom służy historia i polityka historyczna. Dlatego tak często w czasie kampanii wyborczej słyszeliśmy o Katyniu, Powstaniu Warszawskim czy wojnie polsko-bolszewickiej.

źródło: NKJP: Michał Bilewicz: Widoki z oblężonej twierdzy, Polityka, 2007-10-27

Jakub położył przed nim na kontuarze kilka oprawnych w czarną skórę książek. Romanow przekartkował je półprzytomnie. Stare modlitewniki, kalendarze, jedno pierwsze wydanie drugorzędnego polskiego pisarza zajmującego się polityką historyczną.

źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009

[...] nie ulega wątpliwości, że chadecja będzie prowadzić inną politykę historyczną i tożsamościową niż socjaldemokraci. Merkel deklaruje wobec Polaków wolę dialogu w sprawie Centrum, mówiąc o potrzebie kompromisu i zapewniając, że idea Steinbach nie może godzić we wschodniego sąsiada Niemiec.

źródło: NKJP: Marek A. Cichocki: Na zachodzie bez zmian, Ozon, 2005

[...] chcemy z wami, kombatantami, współpracować, ponieważ najbardziej nam, rządowi, zależy na realizacji polityki historycznej, dzięki której odbudujemy prawdę, która legła w gruzach.

źródło: NKJP: Przemysław Szubartowicz: Bosko, Trybuna, 2006