-
1.
narzędzie mające postać dwóch połączonych rzemieniem drewnianych drążków, z których jeden trzymano w dłoni, a drugim uderzano w kłosy zżętego zboża, aby oddzielić ziarna -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
hiperonimy: narzędzie
-
- cepy i widły
- młócić cepem
- machać, walić, wywijać jak cepem
- prosty jak budowa cepa; prosty jak konstrukcja cepa
-
Kiedy byłem dzieckiem, w każdym wiejskim domu były cep, kołowrotek, ceber, grabie, haczka, widły, wóz drabiniasty oraz studnia z żurawiem.
źródło: NKJP: Arkadiusz Kaczmarek: Rzeźbić zaczął z nudów, Gazeta Poznańska, 2001-12-15
Mocny, choć przytłumiony przez stodołę, rytm bijących cepów roznosił się od świtu po obejściu, z przerwami jedynie na zgarnięcie wymłóconej słomy i rozesłanie nowych snopków.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Jak miałem trzynaście lat, młóciłem razem z chłopami. Cepy musiały chodzić jak maszyna, jak zegarek.
źródło: NKJP: Edward Stachura: Moje wielkie świętowanie: opowiadania rozproszone, 2007
Ojciec z synem Jaśkiem wymłócili cepem snop zboża, zmełli ziarna w żarnach i rozpalili ogień w piecu.
źródło: NKJP: Od ziarna do chleba, Gazeta Krakowska, 2003-02-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cep
cepy
D. cepa
cepu
cepów
C. cepowi
cepom
B. cep
cepy
N. cepem
cepami
Ms. cepie
cepach
W. cepie
cepy
-
psł. *cěpъ 'kij, pałka'