-
1.
używane w odniesieniu do obiektu, o którym się mówi, ale który nie uczestniczy w rozmowie -
Forma mianownika używana tylko w celu przeciwstawienia danego obiektu innym lub podkreślenia, że chodzi właśnie o ten obiekt, a nie o inny.
-
ATEMATYCZNY
-
- on i ona; ja i on, my i oni
-
Jednak ani on, ani ona nie potrafili dogadać się z Reginą, która nie słuchała nikogo i od dawna chadzała własnymi ścieżkami.
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
[...] nie wiem, komu mam bardziej współczuć: jemu czy tobie.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997
-
część mowy: rzeczownik
liczba pojedyncza liczba mnoga m1, m2, m3 n1, n2 ż p1 m1 pozostałe akc -akc akc -akc -depr depr M. on
ono
ona
oni
one
D. jego
go
jego
go
jej
ich
D poprz. niego
+ń
niego
niej
nich
C. jemu
mu
jemu
mu
jej
im
C poprz. niemu
niemu
niej
nim
B. jego
go
je
ją
ich
je
B poprz. niego
+ń
nie
nią
nich
nie
N. nim
nim
nią
nimi
Ms. nim
nim
niej
nich
-
psł. *onъ 'ten dalszy, tamten'
Prasłowiański zaimek wskazujący *onъ 'ten dalszy, tamten', wtórnie użyty jako mianownik zaimka osobowego trzeciej osoby liczby pojedynczej rodzaju męskiego, zastąpił w tej funkcji zaimek osobowy *jь (Bor)