dewot - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

pejorat. osoba, która publicznie manifestuje swoją przesadną pobożność, niezwiązaną z głębszymi przeżyciami religijnymi, ale służącą pokazaniu gorliwości religijnej

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

osoby związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

świętoszek

Cytaty

Bezcelowe jest wymuszanie na kimś wiary - katecheta straszący uczniów płonącym łuczywem kary Bożej prędzej zrazi do Kościoła lub wyhoduje armię dewotów.

źródło: NKJP: Marta Stańczyk: „Święty kocha Boga, (na maturę) życia mu nie szkoda…”, Tytuł. Młodzieżowa Gazeta Międzyszkolna, 2008-01-01

Bywanie na jego kazaniach już jakiś czas wcześniej stało się modne [...], sam widziałem, jaki tłum słuchał go na ulicy przed kościołem Świętej Anny, ludzie blokowali nawet alejki na Plantach. Mnie to wtedy wcale nie imponowało, miałem [...] trzeźwiejsze spojrzenie niż ci dewoci.

źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007

[...] gdyby ktoś oświadczył, że codziennie rano modli się w kościele godzinę, zostałby okrzyknięty dewotem.

źródło: NKJP: Sami nie wiecie..., Dziennik Polski, 2000-09-22

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dewot	dewoci	ndepr
M.	dewot	dewoty	depr
D.	dewota	dewotów
C.	dewotowi	dewotom
B.	dewota	dewotów
N.	dewotem	dewotami
Ms.	dewocie	dewotach
W.	dewocie	dewoci	ndepr
W.	dewocie	dewoty	depr

Pochodzenie

łac. dēvōtus 'oddany; pobożny'