dialogiczność

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w kulturoznawstwie

  • 2.

    kultur.  cecha dzieł polegająca na nawiązywaniu przez nie do różnych innych utworów, wypowiedzi, poglądów filozoficznych, religijnych czy filmów
  • Wyraz spopularyzowany przez literaturoznawcą rosyjskiego Michaiła Bachtina, używany jako termin naukowy mający różne ściślejsze definicje w zależności od autora.

  • [djalogiczność]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    prądy, kierunki i kategorie artystyczne

  • Bez prawosławia nie bylibyśmy w stanie zrozumieć Dostojewskiego. Jego dialogiczność, jego polifonia bez wątpienia wypływają z wielu źródeł.

    źródło: NKJP: Julia Kristeva: Czarne słońce. Depresja i melancholia, 2007

    [...] tekst odzwierciedla historię i jednocześnie ją tworzy. Jest to ślad Bachtinowskiej tezy o dialogiczności wypowiedzi, która ma być formą kontynuacji lub przetworzenia innej wypowiedzi czy też polemiki z nią.

    źródło: NKJP: Małgorzata Kita: Relacje transtekstualne wywiadu prasowego, 2001

    Niezależnie jednak od tego, jaką koncepcję krytycy przyjmowali, na ogół nie aprobowali wewnętrznej dialogiczności tego ogromnego epizodu, próbowali go sprowadzać do sensu w mniejszym lub większym stopniu jednoznacznego.

    źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dialogiczność
    dialogiczności
    D. dialogiczności
    dialogiczności
    C. dialogiczności
    dialogicznościom
    B. dialogiczność
    dialogiczności
    N. dialogicznością
    dialogicznościami
    Ms. dialogiczności
    dialogicznościach
    W. dialogiczności
    dialogiczności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + dialogiczność +
    (CZEGO)
  • Zob. dialogiczny