dobroczyńca
-
książk. osoba , która uczyniła coś dobrego na rzecz innej osoby lub instytucji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- największy dobroczyńca
- dobroczyńca ludzkości, szkoły
- przyjaciele i dobroczyńcy
- podziękować dobroczyńcy
-
Wśród zakupionych dzieł malarskich największą grupę stanowią portrety. Prawie 200 z nich to galeria rodowa rodziny Sapiehów z Krasiczyna, wielkich dobroczyńców katedry wawelskiej.
źródło: NKJP: Paulina Krzek: Uśmiech Marysieńki, Gazeta Krakowska, 2004-02-03
W planach dyrekcji jest między innymi wymiana okien w korytarzu przy szatni. Z pewnością dzięki wspierającym szkołę dobroczyńcom uda się to zrealizować.
źródło: NKJP: (PIT WM JS K ROJ AN): Rozmaitości: Konin, Koło, Słupca, Turek, Gazeta Poznańska, 2001-12-04
W czasach, gdy usiłowano nam wmawiać, że nawet caryca Katarzyna była dobroczyńcą Polaków, wycofywano z obiegu nieprawomyślne książki.
źródło: NKJP: (KAZ): Czar książek, Gazeta Krakowska, 2003-02-02
Wtedy to mój dobry książę uczynił prawdziwie wielkopański gest, mianowicie podarował mi leżącą w pobliżu Wrocławia wieś Żórawinę, z której mogłem czerpać odtąd wszelkie dochody. Podziękowałem swemu dobroczyńcy wylewnie [...].
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dobroczyńca
dobroczyńcy
ndepr dobroczyńce
depr D. dobroczyńcy
dobroczyńców
C. dobroczyńcy
dobroczyńcom
B. dobroczyńcę
dobroczyńców
N. dobroczyńcą
dobroczyńcami
Ms. dobroczyńcy
dobroczyńcach
W. dobroczyńco
dobroczyńcy
ndepr dobroczyńce
depr -
+ dobroczyńca + (KOGO/CZEGO) -
Zob. dobro i czynić