-
3.
pot. żart. przest. młody mężczyzna, który w ocenie mówiącego odznacza się odwagą i skłonnością do walki (w różnych znaczeniach tego słowa) -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
W ostatnich dniach 1993 roku spotkałem jednego z najsławniejszych niegdyś kozaków miasta. Choć przeszło sześćdziesięciolatek, to wcale nie emeryt, zgred. Sprężysty, muskularny, szybki w ruchach, bez kałduna. U siebie w wiejskiej posiadłości daje sobie radę z wiejskimi mołojcami .
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
Po mojemu to będzie tak: drużynówkę na K-90 wygrają Austriacy przed Finami i Słoweńcami. Nasi mołojcy powinni załapać się na 4.-5. miejsce.
źródło: Internet: skijumping.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mołojec
mołojcy
ndepr mołojce
depr D. mołojca
mołojców
C. mołojcowi
mołojcom
B. mołojca
mołojców
N. mołojcem
mołojcami
Ms. mołojcu
mołojcach
W. mołojcu
mołojcze
mołojcy
ndepr mołojce
depr Inne uwagi
Zwykle lm
-
Wyraz wywodzi się z południoworuskiego molodec 'młody, dzielny mężczyzna'; polska forma mołojec powstała z upodobnień i uproszczeń w postaciach odmienionych przez przypadki, por.: molodec - molodca > molotca > molojca