gongoryzm

  • lit.  kierunek literacki hiszpańskiego baroku, charakteryzujący się kwiecistym stylem i wyszukanymi metaforami
  • Ms. lp wymawiany: [gongoryźmie] lub [gongoryzmie].

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    prądy, kierunki i kategorie artystyczne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    literatura

  • synonimy:  kultyzm
  • Niemały wpływ wywarła poezja Pindara na Ronsarda i na Hiszpana Luisa Gongorę, a poprzez niego na nurt baroku zwany gongoryzmem.

    źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973

    Zmysłowość ta w niektórych wierszach zabarwiała się chorobliwym odcieniem nekrofilii, przypominającym jak gdyby średniowieczne tańce trucheł i szkieletów czy też makabryczne manifestacje barokowego hiszpańskiego konceptualizmu i gongoryzmu.

    źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska,

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. gongoryzm
    gongoryzmy
    D. gongoryzmu
    gongoryzmów
    C. gongoryzmowi
    gongoryzmom
    B. gongoryzm
    gongoryzmy
    N. gongoryzmem
    gongoryzmami
    Ms. gongoryzmie
    gongoryzmach
    W. gongoryzmie
    gongoryzmy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Od: nazwiska hiszpańskiego poety Luisa de Góngora y Argote (1561-1627).

CHRONOLOGIZACJA:
1859, Biblioteka Warszawska: pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi, Tom 3, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 25.10.2017