przegonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

znaleźć się przed jakimś człowiekiem, zwierzęciem lub pojazdem, za którymi wcześniej szybko się szło, biegło czy jechało

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

kolejność

synonimy:

prześcignąć
wyprzedzić

	Zacisnąłem zęby i usiłowałem Polkę przegonić, ale ta jeszcze bardziej przyspieszyła. Moje chęci i prośba o końskie siły nie pomogły. Moje myśli ogarnęło przygnębienie - przegrałem z dziewczyną. źródło: NKJP: Henryk Dereziński: Wspomnienie o Bronisławie Staszel Polankowej (cz. 2), Tygodnik Podhalański, nr 15, 1999
	Pościg trwał dobrych kilkanaście minut. Najpierw przegoniliśmy auto, które ubezpieczało uciekających naszym terenowcem złodziei. Potem gnaliśmy przez pola i łąki. Bandyci chyba się przestraszyli, gdy zrównaliśmy się z nimi [...]. źródło: NKJP: duro: Pogonił złodziej, Wieczór Wybrzeża, 1998-06-24
	Zaczął od podróżowania po Europie kupionym za grosze fiatem 125p. Gdy ten wysiadł podczas próby przegonienia mercedesa (padł przy 120 km na godzinę), przerzucił się na rower. źródło: NKJP: Marek Świerszcz: Rowerem przez dżunglę, Dziennik Zachodni, 2005-04-29
	Nikt jeszcze nie przegonił Etiopczyków w maratonie, mimo iż wielu się starało. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłem +(e)m przegonił	przegoniłam +(e)m przegoniła	przegoniłom +(e)m przegoniło	przegoniliśmy +(e)śmy przegonili	przegoniłyśmy +(e)śmy przegoniły
2 os.	przegoniłeś +(e)ś przegonił	przegoniłaś +(e)ś przegoniła	przegoniłoś +(e)ś przegoniło	przegoniliście +(e)ście przegonili	przegoniłyście +(e)ście przegoniły
3 os.	przegonił	przegoniła	przegoniło	przegonili	przegoniły

bezosobnik: przegoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegońmy
2 os.	przegoń	przegońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłbym bym przegonił	przegoniłabym bym przegoniła	przegoniłobym bym przegoniło	przegonilibyśmy byśmy przegonili	przegoniłybyśmy byśmy przegoniły
2 os.	przegoniłbyś byś przegonił	przegoniłabyś byś przegoniła	przegoniłobyś byś przegoniło	przegonilibyście byście przegonili	przegoniłybyście byście przegoniły
3 os.	przegoniłby by przegonił	przegoniłaby by przegoniła	przegoniłoby by przegoniło	przegoniliby by przegonili	przegoniłyby by przegoniły

bezosobnik: przegoniono by

bezokolicznik: przegonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegoniwszy

gerundium: przegonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegoniony

odpowiednik aspektowy: przeganiać

+

przegonić

+

KOGO/CO + (w CZYM)

Zob. gonić