przegonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

zmusić do szybkiego przebycia jakiejś drogi

Warianty

rzadziej przegnać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

przepędzić

Cytaty

Wtedy, w lesie, przebiegł naprawdę szybko ze dwieście metrów. A wrócił mniej spocony, choć Drzymalski przegonił go truchtem przed motocyklem.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

Wczoraj zrobiły pranie całej grupie, a dziś już zdążyły przegonić dzieci po lesie.

źródło: NKJP: Beata Łabutin: Miejsce do życia, Gazeta Wyborcza, 1996-10-04

Należy tu tez wspomnieć o uroczych i miłych gospodarzach. W pierwszy dzień towarzysz Janko Muzykant przegonił nas przez pola i lasy, co zaowocowało późniejszym suszeniem obuwia oraz dolnych części odzienia.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przegonię	przegonimy
2 os.	przegonisz	przegonicie
3 os.	przegoni	przegonią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłem +(e)m przegonił	przegoniłam +(e)m przegoniła	przegoniłom +(e)m przegoniło	przegoniliśmy +(e)śmy przegonili	przegoniłyśmy +(e)śmy przegoniły
2 os.	przegoniłeś +(e)ś przegonił	przegoniłaś +(e)ś przegoniła	przegoniłoś +(e)ś przegoniło	przegoniliście +(e)ście przegonili	przegoniłyście +(e)ście przegoniły
3 os.	przegonił	przegoniła	przegoniło	przegonili	przegoniły

bezosobnik: przegoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegońmy
2 os.	przegoń	przegońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłbym bym przegonił	przegoniłabym bym przegoniła	przegoniłobym bym przegoniło	przegonilibyśmy byśmy przegonili	przegoniłybyśmy byśmy przegoniły
2 os.	przegoniłbyś byś przegonił	przegoniłabyś byś przegoniła	przegoniłobyś byś przegoniło	przegonilibyście byście przegonili	przegoniłybyście byście przegoniły
3 os.	przegoniłby by przegonił	przegoniłaby by przegoniła	przegoniłoby by przegoniło	przegoniliby by przegonili	przegoniłyby by przegoniły

bezosobnik: przegoniono by

bezokolicznik: przegonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegoniwszy

gerundium: przegonienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przegonienie	przegonienia
D.	przegonienia	przegonień
C.	przegonieniu	przegonieniom
B.	przegonienie	przegonienia
N.	przegonieniem	przegonieniami
Ms.	przegonieniu	przegonieniach
W.	przegonienie	przegonienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegoniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	przegoniony	przegoniony	przegoniony	przegonione	przegoniona
D.	przegonionego	przegonionego	przegonionego	przegonionego	przegonionej
C.	przegonionemu	przegonionemu	przegonionemu	przegonionemu	przegonionej
B.	przegonionego	przegonionego	przegoniony	przegonione	przegonioną
N.	przegonionym	przegonionym	przegonionym	przegonionym	przegonioną
Ms.	przegonionym	przegonionym	przegonionym	przegonionym	przegonionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	przegonieni	przegonieni	przegonione	przegonione
D.	przegonionych	przegonionych	przegonionych	przegonionych
C.	przegonionym	przegonionym	przegonionym	przegonionym
B.	przegonionych	przegonionych	przegonionych	przegonione
N.	przegonionymi	przegonionymi	przegonionymi	przegonionymi
Ms.	przegonionych	przegonionych	przegonionych	przegonionych

odpowiednik aspektowy: przeganiać

Składnia

+

przegonić

+

KOGO/CO + (GDZIE)

Pochodzenie

Zob. gonić