przegonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. rywalizując z kimś w jakiejś dziedzinie, stać się od tego kogoś lepszym

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

prześcignąć
wyprzedzić

	Dziś Rogowska skacze dwa razy wyżej, w dorobku ma medal olimpijski, a w sobie wielką ambicję, by przegonić słynną Jelenę Isinbajewą. źródło: NKJP: Jakub Wasiak: Oddech koleżanki na plecach, Ozon, nr 16, 2005
	Hiszpanie mieli zbyt dużą przewagę, momentami ich dominacja nas przerażała - mówił Miroslav K., który wciąż ma szansę przegonić R. w liczbie zdobytych bramek na mundialu. źródło: NKJP: Rafał Romaniuk Durban: Wściekła ferajna Jogiego, Dziennik Zachodni, 2010-07-09
	[...] jedynie Ziemia O'Liete'a była coś warta, jej naukowcy w niektórych dziedzinach przegonili nawet naukowców stalińskich, a złoża ropy mieli tam wciąż obfite. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
	Warto się zatem już dziś zastanawiać nad tym, jak będzie wyglądał podział wpływów na świecie, jeżeli za lat mniej więcej 20 Chiny gospodarczo przegonią Amerykę. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Kto rządzi światem, Polityka, nr 2436, 2004-01-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłem +(e)m przegonił	przegoniłam +(e)m przegoniła	przegoniłom +(e)m przegoniło	przegoniliśmy +(e)śmy przegonili	przegoniłyśmy +(e)śmy przegoniły
2 os.	przegoniłeś +(e)ś przegonił	przegoniłaś +(e)ś przegoniła	przegoniłoś +(e)ś przegoniło	przegoniliście +(e)ście przegonili	przegoniłyście +(e)ście przegoniły
3 os.	przegonił	przegoniła	przegoniło	przegonili	przegoniły

bezosobnik: przegoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegońmy
2 os.	przegoń	przegońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłbym bym przegonił	przegoniłabym bym przegoniła	przegoniłobym bym przegoniło	przegonilibyśmy byśmy przegonili	przegoniłybyśmy byśmy przegoniły
2 os.	przegoniłbyś byś przegonił	przegoniłabyś byś przegoniła	przegoniłobyś byś przegoniło	przegonilibyście byście przegonili	przegoniłybyście byście przegoniły
3 os.	przegoniłby by przegonił	przegoniłaby by przegoniła	przegoniłoby by przegoniło	przegoniliby by przegonili	przegoniłyby by przegoniły

bezosobnik: przegoniono by

bezokolicznik: przegonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegoniwszy

gerundium: przegonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegoniony

odpowiednik aspektowy: przeganiać

+

przegonić

+

KOGO + (w CZYM)

Zob. gonić