rozegnać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że obiekty tworzące grupę przestają ją tworzyć, przemieszczając się pojedynczo w różne strony

częściej rozgonić

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	synonimy:	rozpędzić rozproszyć
	antonimy:	spędzić zgonić

Cytaty

Nad ranem przyjechało kilku policjantów z Mszany Dolnej, aby rozegnać strajkujących.

źródło: NKJP: (HSZ): Walczyli o godność, Gazeta Krakowska, 2007-08-24

Okazało się, że trzy psy, które od dawna biegają pod naszym blokiem podbiegły do niej i groźnie warczały. Dobrze, że mężczyzna, który tamtędy przychodził, rozegnał tę zgraję.

źródło: NKJP: (SK): Burki nie wiedzą co je czeka..., Dziennik Łódzki, 2002-02-14

Równym kłusem pędzili za uciekającymi. Rozegnali na boki grupki pieszych i wysunęli się na piaszczystą drogę...

źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozegnam	rozegnamy
2 os.	rozegnasz	rozegnacie
3 os.	rozegna	rozegnają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozegnałem +(e)m rozegnał	rozegnałam +(e)m rozegnała	rozegnałom +(e)m rozegnało	rozegnaliśmy +(e)śmy rozegnali	rozegnałyśmy +(e)śmy rozegnały
2 os.	rozegnałeś +(e)ś rozegnał	rozegnałaś +(e)ś rozegnała	rozegnałoś +(e)ś rozegnało	rozegnaliście +(e)ście rozegnali	rozegnałyście +(e)ście rozegnały
3 os.	rozegnał	rozegnała	rozegnało	rozegnali	rozegnały

bezosobnik: rozegnano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozegnajmy
2 os.	rozegnaj	rozegnajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozegnałbym bym rozegnał	rozegnałabym bym rozegnała	rozegnałobym bym rozegnało	rozegnalibyśmy byśmy rozegnali	rozegnałybyśmy byśmy rozegnały
2 os.	rozegnałbyś byś rozegnał	rozegnałabyś byś rozegnała	rozegnałobyś byś rozegnało	rozegnalibyście byście rozegnali	rozegnałybyście byście rozegnały
3 os.	rozegnałby by rozegnał	rozegnałaby by rozegnała	rozegnałoby by rozegnało	rozegnaliby by rozegnali	rozegnałyby by rozegnały

bezosobnik: rozegnano by

bezokolicznik: rozegnać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozegnawszy

gerundium: rozegnanie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozegnanie	rozegnania
D.	rozegnania	rozegnań
C.	rozegnaniu	rozegnaniom
B.	rozegnanie	rozegnania
N.	rozegnaniem	rozegnaniami
Ms.	rozegnaniu	rozegnaniach
W.	rozegnanie	rozegnania

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozegnany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozegnany	rozegnany	rozegnany	rozegnane	rozegnana
D.	rozegnanego	rozegnanego	rozegnanego	rozegnanego	rozegnanej
C.	rozegnanemu	rozegnanemu	rozegnanemu	rozegnanemu	rozegnanej
B.	rozegnanego	rozegnanego	rozegnany	rozegnane	rozegnaną
N.	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym	rozegnaną
Ms.	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozegnani	rozegnani	rozegnane	rozegnane
D.	rozegnanych	rozegnanych	rozegnanych	rozegnanych
C.	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym	rozegnanym
B.	rozegnanych	rozegnanych	rozegnanych	rozegnane
N.	rozegnanymi	rozegnanymi	rozegnanymi	rozegnanymi
Ms.	rozegnanych	rozegnanych	rozegnanych	rozegnanych

odpowiednik aspektowy: rozganiać

Składnia

+

rozegnać

+

KOGO/CO + (DOKĄD)

Pochodzenie

Zob. gnać