Jak korzystać ze słownika?

schlebić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. sprawić satysfakcję

  • Definicja

    2.

    okazać się czymś, co sprawia, że dana osoba czuje się doceniona lub wyróżniona
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  pochlebić
  • Cytaty

    Ale taki musi być ten wybór, by schlebił większości słuchaczy, i to jest rzecz zrozumiała. [...] Słowem, w przypadku obydwu składanek przebój na przeboju. Można więc spokojnie polecić [...].

    źródło: NKJP: (MSZ): Lato z przebojem, Gazeta Krakowska, 2002-07-19

    Czy to, że wasza piosenka została również wybrana do promowania tej płyty, było dla was dużym zaskoczeniem? Tak, bardzo nam to schlebiło.

    źródło: NKJP: Maciek Rychlicki: Duchowe przebudzenie, Mazowieckie To i Owo, 2003-05-27

    Z ekranu bierze tylko te rzeczy, które mieszczą się w jego nawykach. Patrzy w białe płótno i czeka, czy upodobania jego zostaną zaspokojone, czy autorzy potrafią schlebić jego wydolności intelektualnej i wzruszeniowej.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008

    Komoda nie zmienia swojej formy od lat, toaletka - przeciwnie - w ciągu wieków uległa modyfikacjom, podpowiadanym przez fantazję, a może też chęć schlebienia wybrednym gustom kobiety.

    źródło: NKJP: Krzysztof Bik-Jurkow: Harmonizują z każdym stylem, Dziennik Polski, 2005-04-13
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. schlebię
    		 schlebimy
    2 os. schlebisz
    		 schlebicie
    3 os. schlebi
    		 schlebią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. schlebiłem
    +(e)m schlebił
    		 schlebiłam
    +(e)m schlebiła
    		 schlebiłom
    +(e)m schlebiło
    		 schlebiliśmy
    +(e)śmy schlebili
    		 schlebiłyśmy
    +(e)śmy schlebiły
    2 os. schlebiłeś
    +(e)ś schlebił
    		 schlebiłaś
    +(e)ś schlebiła
    		 schlebiłoś
    +(e)ś schlebiło
    		 schlebiliście
    +(e)ście schlebili
    		 schlebiłyście
    +(e)ście schlebiły
    3 os. schlebił
    		 schlebiła
    		 schlebiło
    		 schlebili
    		 schlebiły

    bezosobnik: schlebiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. schlebmy
    2 os. schleb
    		 schlebcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. schlebiłbym
    bym schlebił
    		 schlebiłabym
    bym schlebiła
    		 schlebiłobym
    bym schlebiło
    		 schlebilibyśmy
    byśmy schlebili
    		 schlebiłybyśmy
    byśmy schlebiły
    2 os. schlebiłbyś
    byś schlebił
    		 schlebiłabyś
    byś schlebiła
    		 schlebiłobyś
    byś schlebiło
    		 schlebilibyście
    byście schlebili
    		 schlebiłybyście
    byście schlebiły
    3 os. schlebiłby
    by schlebił
    		 schlebiłaby
    by schlebiła
    		 schlebiłoby
    by schlebiło
    		 schlebiliby
    by schlebili
    		 schlebiłyby
    by schlebiły

    bezosobnik: schlebiono by

    bezokolicznik: schlebić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: schlebiwszy

    gerundium: schlebienie

    odpowiednik aspektowy: schlebiać

  • Składnia
    bez ograniczeń + schlebić +
    KOMU/CZEMU
  • Pochodzenie

    Podstawę stanowił czasownik  chlebić  /  chlebiać od rzeczownika  chleb  (zob.), poświadczony w postaci bezprefiksalnej np. w st.czes. chlebiti 'żyć na czyimś chlebie, na czyjś koszt'.