nagonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zmusić do robienia czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

zagonić

Tomek nie może przeżałować spalonej żywcem klaczy: trudno go nagonić do jedzenia, bo wciąż rozpamiętuje.

źródło: NKJP: Nie za dużo na jednego?, Dziennik Polski, 2003-07-18

A ja bym ich bez żadnego ale nagoniła do roboty! Nawet sekundy bym się nie zawahała!

źródło: Internet: mirabella.blox.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłem +(e)m nagonił	nagoniłam +(e)m nagoniła	nagoniłom +(e)m nagoniło	nagoniliśmy +(e)śmy nagonili	nagoniłyśmy +(e)śmy nagoniły
2 os.	nagoniłeś +(e)ś nagonił	nagoniłaś +(e)ś nagoniła	nagoniłoś +(e)ś nagoniło	nagoniliście +(e)ście nagonili	nagoniłyście +(e)ście nagoniły
3 os.	nagonił	nagoniła	nagoniło	nagonili	nagoniły

bezosobnik: nagoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nagońmy
2 os.	nagoń	nagońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagoniłbym bym nagonił	nagoniłabym bym nagoniła	nagoniłobym bym nagoniło	nagonilibyśmy byśmy nagonili	nagoniłybyśmy byśmy nagoniły
2 os.	nagoniłbyś byś nagonił	nagoniłabyś byś nagoniła	nagoniłobyś byś nagoniło	nagonilibyście byście nagonili	nagoniłybyście byście nagoniły
3 os.	nagoniłby by nagonił	nagoniłaby by nagoniła	nagoniłoby by nagoniło	nagoniliby by nagonili	nagoniłyby by nagoniły

bezosobnik: nagoniono by

bezokolicznik: nagonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nagoniwszy

gerundium: nagonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nagoniony

odpowiednik aspektowy: naganiać

+

nagonić

+

KOGO + do CZEGO

Zob. gonić