biedronka

Już schodził z werandy, gdy na wilgotnej, z lekka omszałej balustradzie dojrzał malutką, nieruchomą, przycupniętą biedronkę. Schylił się i delikatnie przesunął ją sobie na dłoń. Przestraszona nie ruszała się dłuższą chwilę, dopiero gdy podniósł rękę do ust i chuchnął na nią parę razy ciepłym oddechem, biedronka ożyła i zaraz pośpiesznie poczęła wędrować po otwartej dłoni.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

Pewnego dnia wleciała do pokoju biedronka. Położył ją sobie na ręku i mówił, że to jest polski robaczek, bo jego narzeczona całowała biedronki i wysyłała do nieba po kawałek chleba.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Kabaret metafizyczny, 1995

Biedroneczki są w kropeczki wcale nie po to, żeby ładniej wyglądać i komuś się podobać. Ich jaskrawe ubarwienie jest pewnego rodzaju ostrzeżeniem - jeśli mnie zjesz lub dotkniesz, będzie z tobą źle, dlatego drapieżne owady, na przykład drapieżne mrówki, biedronek unikają.

źródło: NKJP: Rozalia Ćwiertnia: Biedronka, Gazeta Krakowska, 2004-04-01