zamęczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

doprowadzić kogoś do wyczerpania psychicznego lub fizycznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

zamęczyć przeciwnika, rodzica, rywala
zamęczyć pytaniami

Nie lubię wpędzać ludzi w wydatki, gdy jednak jakiś małolat do gry się zapali, to sam zamęczy rodziców prośbami o komputer, zechce grać w turniejach, czy brać udział w szachowych zajęciach.

źródło: NKJP: J. Panasewicz: Instynkt zabójcy, Express Ilustrowany, 2002-03-01

[...] Patrysia nas tutaj zamęczy pytaniami, na które tylko Ty znałeś odpowiedź.

źródło: NKJP: Internet

- Pierwsza połowa w naszym wykonaniu była dość słaba. Dopiero po przerwie zamęczyliśmy rywala i to zaowocowało kolejnymi bramkami.

źródło: NKJP: (ALG): Trzy mecze, trzy nastroje, Dziennik Polski, 2008-08-19

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zamęczę	zamęczymy
2 os.	zamęczysz	zamęczycie
3 os.	zamęczy	zamęczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamęczyłem +(e)m zamęczył	zamęczyłam +(e)m zamęczyła	zamęczyłom +(e)m zamęczyło	zamęczyliśmy +(e)śmy zamęczyli	zamęczyłyśmy +(e)śmy zamęczyły
2 os.	zamęczyłeś +(e)ś zamęczył	zamęczyłaś +(e)ś zamęczyła	zamęczyłoś +(e)ś zamęczyło	zamęczyliście +(e)ście zamęczyli	zamęczyłyście +(e)ście zamęczyły
3 os.	zamęczył	zamęczyła	zamęczyło	zamęczyli	zamęczyły

bezosobnik: zamęczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zamęczmy
2 os.	zamęcz	zamęczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamęczyłbym bym zamęczył	zamęczyłabym bym zamęczyła	zamęczyłobym bym zamęczyło	zamęczylibyśmy byśmy zamęczyli	zamęczyłybyśmy byśmy zamęczyły
2 os.	zamęczyłbyś byś zamęczył	zamęczyłabyś byś zamęczyła	zamęczyłobyś byś zamęczyło	zamęczylibyście byście zamęczyli	zamęczyłybyście byście zamęczyły
3 os.	zamęczyłby by zamęczył	zamęczyłaby by zamęczyła	zamęczyłoby by zamęczyło	zamęczyliby by zamęczyli	zamęczyłyby by zamęczyły

bezosobnik: zamęczono by

bezokolicznik: zamęczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zamęczywszy

gerundium: zamęczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zamęczenie	zamęczenia
D.	zamęczenia	zamęczeń
C.	zamęczeniu	zamęczeniom
B.	zamęczenie	zamęczenia
N.	zamęczeniem	zamęczeniami
Ms.	zamęczeniu	zamęczeniach
W.	zamęczenie	zamęczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zamęczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zamęczony	zamęczony	zamęczony	zamęczone	zamęczona
D.	zamęczonego	zamęczonego	zamęczonego	zamęczonego	zamęczonej
C.	zamęczonemu	zamęczonemu	zamęczonemu	zamęczonemu	zamęczonej
B.	zamęczonego	zamęczonego	zamęczony	zamęczone	zamęczoną
N.	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym	zamęczoną
Ms.	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zamęczeni	zamęczeni	zamęczone	zamęczone
D.	zamęczonych	zamęczonych	zamęczonych	zamęczonych
C.	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym	zamęczonym
B.	zamęczonych	zamęczonych	zamęczonych	zamęczone
N.	zamęczonymi	zamęczonymi	zamęczonymi	zamęczonymi
Ms.	zamęczonych	zamęczonych	zamęczonych	zamęczonych

odpowiednik aspektowy: zamęczać

Składnia

+

zamęczyć

+

KOGO + (CZYM)