-
1.a
spowodowanie, żeby coś zaczęło się palić -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
temperatura i ogień -
synonimy: rozpał
-
Rzuciłem się pomóc w rozpałce, ale zostałem grzecznie, choć stanowczo poproszony, abym nie przeszkadzał w wykonywaniu pracy fizycznej, jaką ojciec Bernard nałożył na siebie na ten tydzień.
źródło: Aleksander Jerzy Wieczorkowski: Mój PRL, 2007 (books.google.pl)
Potem pojawił się kłopot z rozpałką, bo w wystygłym piecu zmrożone szczapy nieprędko chciały się rozpalić, a kiedy w końcu się to udało, trzeba było czekać, aby piec się rozgrzał i zaczął oddawać ciepło wychłodzonemu pomieszczeniu.
źródło: NKJP: Cezary Sękalski: Różne oblicza strapienia duchowego, Głos Ojca Pio, 2009-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozpałka
rozpałki
D. rozpałki
rozpałek
C. rozpałce
rozpałkom
B. rozpałkę
rozpałki
N. rozpałką
rozpałkami
Ms. rozpałce
rozpałkach
W. rozpałko
rozpałki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: rozpalić; zob. palić