-
2.
kierunek w różnych dziedzinach sztuki XIX i początków XX wieku, charakteryzujący się naśladownictwem stylów typowych dla wcześniejszych epok -
Ms. lp wymawiany: [historyźmie] lub [historyzmie].
-
[historysm] albo [historyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
synonimy: historycyzm
-
- okres, przedstawiciel historyzmu
-
Na przełomie wieków w architekturze modny był historyzm, [...] projektanci wywoływali zatem duchy architektonicznej przeszłości.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Latowisko próżności, Gazeta Wyborcza, 1995-06-02
Autorem projektu był [...] czołowy przedstawiciel historyzmu w architekturze polskiej, niekiedy zresztą żartobliwie nazywany „Kraszewskim architektury polskiej” [...].
źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga. Opowieści z pobocza drogi, 2010
Stanisław Witkiewicz, malarz i krytyk artystyczny, w cyklu głośnych wystąpień przeciwstawiał malarstwu anegdotycznemu oraz historyzmowi Matejki nową sztukę czerpiącą natchnienie z obserwacji życia i z uwzględnienia światła.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
Od nazwy pawilonu i stowarzyszenia, powstałego w Wiedniu [...] pochodzi określenie prądu artystycznego w plastyce, zwanego secesją [...]. Jego wyznawcy wezwali do zerwania z historyzmem, z manierą naśladownictwa sztuki sprzed wieków, z neogotykiem i neorenesansem.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia powszechna. Wiek XIX, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. historyzm
historyzmy
D. historyzmu
historyzmów
C. historyzmowi
historyzmom
B. historyzm
historyzmy
N. historyzmem
historyzmami
Ms. historyzmie
historyzmach
W. historyzmie
historyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. historism
fr. historisme
niem. Historismus
Od: historia