dziabać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. uderzać czymś ostrym, rozdrabniając lub dzieląc coś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	Piętnastoletnia Marysia, główna bohaterka filmu, dziabie motyką błotnistą ziemię, „robi w polu” . źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Pierwszy publiczny pokaz filmu „Panna Nikt” Andrzeja Wajdy, Gazeta Wyborcza, 1996-09-16
	Przed śniadaniem ucinali kawał trzciny cukrowej - nie trzciny, ale ciężkiego kija, który dziabali na kawałki i ssali słodki poranny chłód. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997
	- Słaby był - bąknął karbowy - wczoraj to był taki jakiś, dziabał tą siekierką, dziabał. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
	Narka - łagodnie odpowiada Zosia i sztywnym palcem dziabie prosto w klawiaturę laptopa. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	No to kopiemy. Rozpoczęliśmy dziabanie ziemi. Ja patykiem rozbijałem grunt, Wronek zardzewiałą puszką wybierał ziemię, [...] źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
	Wynoszę ze stodoły tyczkę z metalowym szpikulcem na końcu. To mój najnowszy pomysł: dziabię w ziemię w różnych podejrzanych miejscach. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziabałem +(e)m dziabał	dziabałam +(e)m dziabała	dziabałom +(e)m dziabało	dziabaliśmy +(e)śmy dziabali	dziabałyśmy +(e)śmy dziabały
2 os.	dziabałeś +(e)ś dziabał	dziabałaś +(e)ś dziabała	dziabałoś +(e)ś dziabało	dziabaliście +(e)ście dziabali	dziabałyście +(e)ście dziabały
3 os.	dziabał	dziabała	dziabało	dziabali	dziabały

bezosobnik: dziabano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dziabał będę dziabać	będę dziabała będę dziabać	będę dziabało będę dziabać	będziemy dziabali będziemy dziabać	będziemy dziabały będziemy dziabać
2 os.	będziesz dziabał będziesz dziabać	będziesz dziabała będziesz dziabać	będziesz dziabało będziesz dziabać	będziecie dziabali będziecie dziabać	będziecie dziabały będziecie dziabać
3 os.	będzie dziabał będzie dziabać	będzie dziabała będzie dziabać	będzie dziabało będzie dziabać	będą dziabali będą dziabać	będą dziabały będą dziabać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dziabmy
2 os.	dziab	dziabcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziabałbym bym dziabał	dziabałabym bym dziabała	dziabałobym bym dziabało	dziabalibyśmy byśmy dziabali	dziabałybyśmy byśmy dziabały
2 os.	dziabałbyś byś dziabał	dziabałabyś byś dziabała	dziabałobyś byś dziabało	dziabalibyście byście dziabali	dziabałybyście byście dziabały
3 os.	dziabałby by dziabał	dziabałaby by dziabała	dziabałoby by dziabało	dziabaliby by dziabali	dziabałyby by dziabały

bezosobnik: dziabano by

bezokolicznik: dziabać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dziabiąc

gerundium: dziabanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dziabiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: dziabany

odpowiedniki aspektowe: dziabnąć , podziabać

	+	dziabać	+	CO + (CZYM)
	+	dziabać	+	CZYM + w CO

Gwarowego pochodzenia wariant czasownika dziobać (zob.).