nabożniś
-
osoba przesadnie przestrzegająca zasad religijnych, do której mówiący ma lekceważący stosunek
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: pobożniś
-
I będzie tak jak w historyjce o facecie, który codziennie przed pójściem do pracy prosił Boga o to, by szef dał mu podwyżkę. Minęło kilka miesięcy. Szef wezwał nabożnisia. - Czy to prawda, że modli się pan każdego dnia o podwyżkę uposażenia? - Prawda. - No to pan jej nie dostanie.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Spóźniona Walentynka, Polityka, 2000-02-26
Powszechną skłonnością współczesnych jest stwierdzenie: „jestem wierzący, ale nie jestem nabożnisiem, jak niektórzy”.
źródło: Internet: torun-michalici.pl
Niestety był to człowiek ani zły, ani głupi, ale u jezuitów wypieszczony nabożniś. Pod naciskiem ojca jezuity, podczas wielkanocnej spowiedzi odmawiającego mu rozgrzeszenia w razie dalszego uporu, dał się skruszyć.
źródło: Ludwik Grzymała Jabłonowski: Pamiętniki: Opracował oraz wstępem i przypisami opatrzył Karol Lewicki, 1963 (books.google.pl)
Nie był przesadnym nabożnisiem, gdyż jego wybujały nacjonalizm kłócił się z uniwersalnym charakterem Kościoła katolickiego.
źródło: Yidishe ṿorṭ, Wydania 1-12, 1999 (books.google.pl)
Jest taka historyjka o nabożnisiu: modlił się, że aż słuchaczom pękały bębenki. Wreszcie ktoś zbliżył się do rozmodlonego: - Ty Boga nie weźmiesz na krzyk - powiedział. - Spróbuj z nim łagodniej, po dobroci.
źródło: NKJP: Marek Groński: I znowu okupacja, Polityka, 2001-11-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nabożniś
nabożnisie
ndepr nabożnisie
depr D. nabożnisia
nabożnisiów
C. nabożnisiowi
nabożnisiom
B. nabożnisia
nabożnisiów
N. nabożnisiem
nabożnisiami
Ms. nabożnisiu
nabożnisiach
W. nabożnisiu
nabożnisie
ndepr nabożnisie
depr -
Zob. nabożny