religiant

  • książk.  pejorat.  osoba przesadnie manifestująca swoją pobożność i dążąca do obecności religii w życiu publicznym
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  pobożniś
  • Wokół dudnił nieustanny hałas. Z okazji Inti Raymi, a może dlatego, że władze księżyca zostały opanowane przez nadgorliwych religiantów , po ulicach niosły się pieśni modlitewne, przeplatane mantrami.

    źródło: NKJP: Jaga Rydzewska: Supernowa, 2005

    Ortodoksi są tutaj tak dużą siłą polityczną, że partie [...] ustępują im dla świętego spokoju [...]. Wyłączając Hajfę [...],, nie kursują tu więc w sobotę – na skutek sprzeciwu religiantów – żadne urzędowe środki lokomocji: ani pociągi, ani autobusy.

    źródło: NKJP: Artur Sandauer: W 2000 lat później, MIdrasz, 2009-01-10

    Można wierzyć (być religijnym) i nie praktykować żadnych rytuałów związanych z konkretną religią, a można praktykować (być religiantem) i nie wierzyć w nic - sprowadzić owe praktyki do płaszczyzny czegoś w rodzaju rytuałów plemiennych.

    źródło: NKJP:Internet

    [...] zawodowi religianci wszelakiej maści twierdzą, że życie fizyczne, to ziemskie, jest nic nie warte. Liczy się tylko to następne, to, którego na razie nie stwierdzono.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. religiant
    religianci
    ndepr
    religianty
    depr
    D. religianta
    religiantów
    C. religiantowi
    religiantom
    B. religianta
    religiantów
    N. religiantem
    religiantami
    Ms. religiancie
    religiantach
    W. religiancie
    religianci
    ndepr
    religianty
    depr
  • Od  religia  z łacińskim przyrostkiem -ant (pierwotnie bez negatywnej konotacji)

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 03.10.2024