wpędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zmusić kogoś lub coś do znalezienia się we wnętrzu czegoś albo w innym określonym miejscu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

wegnać
wgonić

wpędzić krowy, konie, muły, króliczki, kurczęta; bydło, stado czegoś
wpędzić do komory (gazowej,...), do łaźni; do biblioteki, do pomieszczenia; do domu; do getta; do budy, do kurnika; do jamy; do obejścia; do ogrodu; do kotlinki; do rzeki, do morza; w pułapkę; w pokrzywy; w las; na most; na plac

	Austriacy rozbili zbrojny oddział, a jeńców wpędzili do klasztoru w Żółkwi. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Świnie tarzały się w błocie i wycierały w piasku. O późnym zmierzchu udało mu się wpędzić je do kotlinki. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	„Maszyna” spodziewała się już ujrzeć na brzegu wielkie stado bizonów, które kowboje wpędzą na pokład „Kościuszki” jak do zagrody. źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985
	Wpędził do morza stado wieprzy, a właściciel powiesił się, bo był zrujnowany. źródło: NKJP: Kalina Czyżewska: Inaczej o świętach - święta, Magazyn Puls Studenta, nr 21, 2000-04
	Według tej tradycji burza zegnała nawę Aleksandra do Egiptu i wpędziła w nurt Nilu [...]. źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpędziłem +(e)m wpędził	wpędziłam +(e)m wpędziła	wpędziłom +(e)m wpędziło	wpędziliśmy +(e)śmy wpędzili	wpędziłyśmy +(e)śmy wpędziły
2 os.	wpędziłeś +(e)ś wpędził	wpędziłaś +(e)ś wpędziła	wpędziłoś +(e)ś wpędziło	wpędziliście +(e)ście wpędzili	wpędziłyście +(e)ście wpędziły
3 os.	wpędził	wpędziła	wpędziło	wpędzili	wpędziły

bezosobnik: wpędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpędźmy
2 os.	wpędź	wpędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpędziłbym bym wpędził	wpędziłabym bym wpędziła	wpędziłobym bym wpędziło	wpędzilibyśmy byśmy wpędzili	wpędziłybyśmy byśmy wpędziły
2 os.	wpędziłbyś byś wpędził	wpędziłabyś byś wpędziła	wpędziłobyś byś wpędziło	wpędzilibyście byście wpędzili	wpędziłybyście byście wpędziły
3 os.	wpędziłby by wpędził	wpędziłaby by wpędziła	wpędziłoby by wpędziło	wpędziliby by wpędzili	wpędziłyby by wpędziły

bezosobnik: wpędzono by

bezokolicznik: wpędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wpędziwszy

gerundium: wpędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wpędzony

odpowiednik aspektowy: wpędzać

+

wpędzić

+

KOGO/CO + DOKĄD + (CZYM)

Zob. pędzić