-
2.
książk. skłonność do mówienia źle o jakiejś osobie lub rzeczy w celu wykazania ich braków -
[krytycysm] lub [krytycyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- duży, nadmierny, przesadny, wielki; uzasadniony krytycyzm
- fala krytycyzmu
-
Trudności w życiu seksualnym spowodują wzrost krytycyzmu i wymagań w stosunku do partnera.
źródło: NKJP: Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz: Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997
Oczywisty jest krytycyzm ze strony ofiar powodzi, ludzi sfrustrowanych i bezradnych.
źródło: NKJP: Jolanta Koral: Gmina za blisko, centrala daleko, Gazeta Wyborcza, 1997-08-05
[....] Gogol z psychologicznym znawstwem natury ludzkiej stworzył komedię pełną dowcipu i bezlitosnej satyry, obnażającą nasze wady. Jednak pod powłoką miażdżącego krytycyzmu, pozbawionego jakiegokolwiek sentymentu, kryje się coś więcej.
źródło: NKJP: Urszula Giżyńska: „Ożenek” Nikołaja Wasilewicza Gogola, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2006-11-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krytycyzm
krytycyzmy
D. krytycyzmu
krytycyzmów
C. krytycyzmowi
krytycyzmom
B. krytycyzm
krytycyzmy
N. krytycyzmem
krytycyzmami
Ms. krytycyzmie
krytycyzmach
W. krytycyzmie
krytycyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. criticism
fr. criticisme
niem. Kritizismus