-
1.
rel. wysokie i szpiczaste nakrycie głowy, zakończone u dołu dwiema wstęgami opadającymi na plecy, noszone podczas pełnienia niektórych czynności liturgicznych przez biskupów, opatów i infułatów -
[infuła]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
synonimy: mitra
hiperonimy: nakrycie głowy
-
- infuła biskupia
- infuła i pastorał
-
Polski Święty Mikołaj nie nosił na głowie czerwonej szlafmycy, ale biskupią, złotą infułę.
źródło: NKJP: Oddajcie nam Boże Narodzenie, Dziennik Polski, 2003-11-07
Trumnę z prochami generała poprzedzało wielu duchownych ubranych w białe komże. Za nimi szli biskupi w infułach, pośrodku nich drobna postać kardynała Franciszka Macharskiego, który przewodniczył pogrzebowi.
źródło: NKJP: Grażyna Starzak: Człowiek, który umiał kochać Polskę, Dziennik Polski, 2008-11-24
Na koronację otrzymał od wiernych ze swej dawnej archidiecezji mediolańskiej tiarę wykonaną przez tamtejszych rzemieślników. Nigdy nie włożył jej na głowę, używając nawet przy najbardziej uroczystych okazjach jedynie infuły biskupiej.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997
Opat do dziś w opactwie ma władzę taką jak bp w diecezji, ponadto ma prawo nosić infułę i pastorał - czego w żadnym wypadku nie można powiedzieć o generale zakonu.
źródło: NKJP: Internet
Efekt taki uzyskał malarz za pomocą umieszczenia pomiędzy szprychami koła czaszek przybranych w tiary, korony, mitry książęce, infuły , kapelusze kardynalskie, piuski, czepce i hełmy rycerskie.
źródło: NKJP: Agnieszka Sikora: Makabryzm, Wiedza i Życie, nr 3, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. infuła
infuły
D. infuły
infuł
C. infule
infułom
B. infułę
infuły
N. infułą
infułami
Ms. infule
infułach
W. infuło
infuły
-
łac. infula 'przepaska noszona w starożytnym Rzymie jako znak przyjęcia święceń kapłańskich'