-
1.
rel. wysokie i szpiczaste nakrycie głowy, zakończone u dołu dwiema wstęgami opadającymi na plecy, noszone podczas pełnienia niektórych czynności liturgicznych przez biskupów, opatów i infułatów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
synonimy: infuła
-
- mitra biskupia
- mitra na głowie
- mitra i pastorał
-
Podczas odbywającej się w Lyonie 14 listopada 1305 roku ceremonii przyjęcia sakry zawaliła się nagle ściana kościoła [...]. Papież spadł z konia, jego mitra potoczyła się po bruku, ale ocalał.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1995
Biała szeroka chusta, nakładana na plecy, używana przez ministrantów do trzymania mitry (infuły) lub pastorału, tak by nie dotykać insygniów gołymi rękami.
źródło: NKJP: Internet
W trumnie mieszczącej prochy biskupa Kostki znaleziono resztki mitry z jego herbem Dąbrową oraz fioletową sutannę, ornat, stułę, piuskę, rękawice i pozłacany krzyż z łańcuchem, wszystko dobrze zachowane.
źródło: NKJP: Ks. Piotr Kostka: Zasłużony biskup kresowy, Ateneum Kapłańskie nr 251, 1947
Na sklejkowej komódce dwaj łemkowscy święci z napisami. Inni dwaj malowani, ale na szkle, rudo-niebieskawo-niebiescy, z mitrami na głowie, z palcami wysoko.
źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Chamowo, 2010
Infułaci mogą nosić sutannę fioletową albo czarną z rubinowymi obszywkami oraz jedwabny pas z frędzlami. Przysługuje im mitra koloru białego.
źródło: NKJP: (cin): Wadowicki proboszcz - infułatem, Gazeta Krakowska, 2006-12-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mitra
mitry
D. mitry
mitr
C. mitrze
mitrom
B. mitrę
mitry
N. mitrą
mitrami
Ms. mitrze
mitrach
W. mitro
mitry
-
łac. mitra 'przepaska na głowę, turban'
z gr. mítra, mítrē 'pas; kobieca przepaska na głowę'