swoisty - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. używane dla podkreślenia, że następujący rzeczownik jest w danym kontekście w jakiś sposób nietypowy

[sfo-isty] lub [sfojisty]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

swoisty ewenement, fenomen, paradoks, rekord; symbol czegoś; egzamin z czegoś, szantaż, zamach stanu; parasol ochronny, wentyl bezpieczeństwa; swoista ciekawostka, moda, rewolucja, schizofrenia; swoiste katharsis, kuriozum, memento, sprzężenie zwrotne, wotum nieufności, wyzwanie

	Gdyby Związek Radziecki mógł sobie pozwolić na więcej - dawno by to zrobił, bo chaos i bałagan w Polsce osiągnęły swoisty zenit. źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
	Krzyże pokutne, często spotykane na Dolnym Śląsku, są swoistymi pomnikami prawa. źródło: NKJP: Jerzy Vetulani: Polska na weekend, Gazeta Wyborcza, 1998-04-30
	Do niedawna, i to aż od czasów Oświecenia, ludzie nie poczuwający się do związku z Kościołem mogli łatwo uważać teologiczną przestrzeń za swoisty społeczny anachronizm, intelektualny konserwatyzm i kulturowy skansen wegetujący obok rzeczywistego świata - świata prawdziwej polityki, ekonomii, kultury. źródło: NKJP: Zięba Maciej OP: Po szkodzie? Przed szkodą? : o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996
	Kapitał trwały przedsiębiorstwa nie bierze udziału w krążeniu pieniądza - towaru - jest dla tego procesu tylko swoistym katalizatorem. źródło: NKJP: Bolesław Siwoń: Jak sterować rentownością przedsiębiorstwa, 1994
	W laboratoriach firm informatycznych i odpowiedzialnych za bezpieczeństwo agend rządowych trwa swoisty wyścig zbrojeń. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia : rzecz o władzy i wolności, 2002

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Rz	+	swoisty	+
szyk: neutralny

Zob. swój