-
2.
rel. duchowny, któremu papież nadał tytuł honorowy upoważniający go do noszenia specjalnych szat liturgicznych, w tym infuły -
[infułat]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
hiperonimy: duchowny I
-
- infułat jakiejś katedry
- ks. infułat
-
Kiedy w październiku 1980 roku przyjechali [...] związkowcy, byłem w asyście podczas mszy na Wawelu, którą odprawiał ksiądz infułat Czartoryski.
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
Archiprezbiter Kościoła Mariackiego, ksiądz infułat Jacek Łopacki, przebudował wnętrze świątyni w stylu barokowym.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Wielka i czysta, Gazeta Wyborcza, 1996-07-26
O wizycie benedyktyna poinformowano także biskupa legnickiego, ale oficjalnego spotkania w pałacu biskupim nie będzie. Zaproszenie przyszło natomiast od księdza infułata legnickiej katedry.
źródło: NKJP: Marlena Mokrzanowska: Post z mnichem, Gazeta Wrocławska, 2002-02-19
Może trzeba by się wreszcie zastanowić, czy to normalne, że X na serdecznym palcu prawej ręki nosi pierścień - choć jest to przywilej jedynie biskupów i doktorów teologii. Dlaczego dowolnie dobiera sobie stroje: jako kanonik chodził w szatach prałackich, gdy został prałatem, zaczął ubierać się jak infułat.
źródło: NKJP: Roman Daszczyński: Gdański ksiądz, Gazeta Wyborcza, 1997-10-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. infułat
infułaci
ndepr infułaty
depr D. infułata
infułatów
C. infułatowi
infułatom
B. infułata
infułatów
N. infułatem
infułatami
Ms. infułacie
infułatach
W. infułacie
infułaci
ndepr infułaty
depr -
łac. infulātus 'noszący przepaskę oznaczającą przyjęcie święceń kapłańskich lub nietykalność'