nur

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. ptak

  • 1.

    zool.  ptak wodny o twardym, szpiczastym dziobie, krótkich skrzydłach, czarno-białym umaszczeniu u samców i brązowym u samic, żywiący się rybami i owadami wodnymi, żyjący na wybrzeżach północnej Eurazji, Ameryki Północnej oraz (nielicznie) w Polsce; Gavia
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    ptaki


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwierzęta wodne

  • hiperonimy:  ptak
  • Laikowi może się wydawać, że nad jeziorem nic się nie dzieje. Ale ornitolog wie swoje: wiosną są ptaki lęgowe i przelotowe, latem można obserwować ptaki siewkowate, rybitwy i mewy, późną jesienią nury i inne ptaki z północy, a w okolicach Nowego Roku zimujące czaple.

    źródło: NKJP: Marek Świercz: Polowanie z lornetką, Trybuna Śląska, 2001-10-04

    Już wkrótce na podpoznańskich jeziorach i stawach będzie można podziwiać nie tylko gęsi, ale także rzadkie w Polsce gatunki kaczek czy nurów.

    źródło: NKJP: X: Weekend z ptakami, Polska Głos Wielkopolski, 2007-10-04

    Różne ptaki składają różną liczbę jaj. I tak po jednym znoszą - petrele, alki czy krótkoszpony. Po dwa - gołębie, nury, wydrzyki, po 3 - rybołowy, po 4 większość ptaków brodzących.

    źródło: NKJP: Pisanki na dziko, Dziennik Polski, 2006-04-14

    Jezioro jest ostoją ptactwa wodnego i błotnego, bytują tu m.in. łabędź niemy, brodziec samotny, czapla siwa, trzciniak, perkoz dwuczuby, błotniak łąkowy, bąk, nur.

    źródło: NKJP: Internet

    W listopadzie przylatują nury, gawrony, kawki, jemiołuszki.

    źródło: NKJP: (jd): Wędrujące ptaki, Gazeta Radomszczańska, 2009-05-27

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nur
    nury
    D. nura
    nurów
    C. nurowi
    nurom
    B. nura
    nury
    N. nurem
    nurami
    Ms. nurze
    nurach
    W. nurze
    nury
  • ogsł. *nurъ, *norъ 'zanurzanie się, nurkowanie; istota, zwierzę pogrążające się, nurzające się w głębi wody, ziemi'

    Formy słowiańskie od psł. *nuriti (sę), *noriti (sę) 'zanurzać (się), pogrążać (się)'; zob. nurzać