podpalacz
-
osoba, która specjalnie powoduje pożar
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
temperatura i ogień -
- podpalacz działa, grasuje
- szukać, ująć, złapać podpalacza
-
Jak już chce się nasz pan naczelnik czymś pochwalić, to proszę znaleźć złodziei opon czy podpalaczy hurtowni albo zrobić porządek z szalejącymi po całym Ostrzeszowie motocyklistami, których maszyny wyją na całe miasto, a oni drwią sobie z wszelkich zakazów i z policji.
źródło: NKJP: Irytacje: Śmiech mnie ogarnia..., Czas Ostrzeszowski, nr 200541, 2005
W wyniku bezmyślności podpalacza spłonęły trzy hektary traw, a kilka drzew zostało opalonych.
źródło: NKJP: Ogień na torfowiskach, Tygodnik Podhalański, nr 45, 1997
Umyślnych podpalaczy prawo traktowało surowo, zwłaszcza w okresach, gdy podpalenia z zemsty stawały się istną plagą.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
Pożar rozprzestrzenił się, kiedy pociąg odstawiono na bocznicę. Na szczęście nikomu nic się nie stało. Podpalaczy do tej pory nie złapano.
źródło: NKJP: Nieznani podpalacze zniszczyli wagony, Metropol, nr 26/02, 2001
Podpalacz wybił boczną szybę przedsionka, wlał do środka benzynę i podpalił.
źródło: NKJP: Tomasz Tosza: Nikt nie bił w dzwony, Gazeta Wyborcza, 1997-06-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podpalacz
podpalacze
ndepr podpalacze
depr D. podpalacza
podpalaczy
C. podpalaczowi
podpalaczom
B. podpalacza
podpalaczy
N. podpalaczem
podpalaczami
Ms. podpalaczu
podpalaczach
W. podpalaczu
podpalacze
ndepr podpalacze
depr -
+ podpalacz + (CZEGO) -
Zob. palić