światowiec
-
książk. ktoś, kto odwiedził wiele miejsc na świecie i przebywał w nich w dobrym towarzystwie, dzięki czemu umie się zachować w każdej sytuacji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
antonimy: prowincjusz
-
- elegancki, prawdziwy światowiec
- maniery, mina światowca
- być światowcem
- mieć kogoś za światowca
- jak przystało na światowca
-
Pali te cygara z wytworną elegancją, jak przystało na prawdziwego światowca...
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Wielki działacz gospodarczy, od lat brylujący na salonach z miną światowca i zarazem zbawcy regionalnej ekonomiki, umiera zawsze, gdy ktoś choćby napomknie o nim coś z ironią.
źródło: NKJP: Michał Smolorz: Obrażalscy, Dziennik Zachodni, 2003-12-12
Prezydent [...] nosi się z godnością głowy państwa. Jest światowcem umiejącym zachować się w każdych okolicznościach, we fraku czy w żakiecie.
źródło: NKJP: Antoni Dziatkowiak J.: Rozmowa z nowym prezydentem RP, Gazeta Krakowska, 2005-10-01
Srodze zawiedzeni mogą być [...] łowcy autografów. Światowcy z Madrytu nie mieli wczoraj zamiaru bratać się z tłumem.
źródło: NKJP: Wojciech Batko: Real przy Reymonta, Gazeta Krakowska, 2004-08-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. światowiec
światowcy
ndepr światowce
depr D. światowca
światowców
C. światowcowi
światowcom
B. światowca
światowców
N. światowcem
światowcami
Ms. światowcu
światowcach
W. światowcu
światowcze
światowcy
ndepr światowce
depr -
Zob. świat