blin
-
nieduży placek z ciasta drożdżowego, przygotowany z mąki gryczanej, żytniej lub pszennej, smażony na tłuszczu i podawany z kawiorem, śmietaną lub z innymi dodatkami
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
hiperonimy: placek
-
- gryczany; gorący blin
- bliny z kawiorem
- jeść, podać, zamówić bliny
-
Weź blin, zawiń weń dzwonko śledzia lub ikrą nasmaruj i maczając w śmietanie (lub w topionym maśle), kładź do ust. Można dwa naraz zawijać, a jeszcze lepiej trzy [...].
źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Wilczy notes, 2007
- Kotielnikow z żalem odłożył nadgryzionego blina na talerzyk i sięgnął po karafkę.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
Od dalszej tortury słuchania tej bezwstydnej reklamy wybawił Jerzyka kelner, przynosząc pierwszą przystawkę – bliny z czarnym kawiorem.
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame,1998
Wśród zakąsek nam najbardziej przypadły do gustu bliny gryczane z łososiem (28 zł) oraz pasztet z dziczyzny z jałowcem (25 zł).
źródło: NKJP: Piotr Adamczewski, Andrzej Garlicki: Obiad z carską rodziną, Polityka, 2007-09-15
Na niecodzienną jakość owych blinów garniewiczowskich składa się wyśmienite nadzienie mięsne, smakowicie przyprawione i nieprzesuszone.
źródło: NKJP: Piotr Bikont: Karmonada, ajsbajn i czyściec, 1998-05-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. blin
bliny
D. blina
blinów
C. blinowi
blinom
B. blina
blin
bliny
N. blinem
blinami
Ms. blinie
blinach
W. blinie
bliny
-
ros.