odchyleniec

  • pot.  pejorat.  osoba, której zachowanie lub poglądy w opinii mówiącego są dziwne i nieakceptowane, bo odbiegają od przyjętych norm
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • [...] albo poniechacie wyboru nacjonalistycznego odchyleńca na przywódcę partii, albo zmiażdżymy was czołgami.

    źródło: NKJP: Jan Nowak-Jeziorański, Gazeta Wyborcza, 1996-10-22

    Nie słuchaj, synu, tych bajek - zaskrzypiała szwagrowa. - To odchyleńcy. Wszyscy ich znają. My pracujemy na Nowym Świecie, a oni po sąsiedzku na placu Trzech Krzyży.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006

    W pierwszym momencie wydawało się, że mamy tu do czynienia z porachunkami odchyleńców, które nie należały w tej dzielnicy do rzadkości.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    A im więcej ludzi, tym liczniejsza wśród nich grupa, delikatnie mówiąc, rozmaitych odchyleńców, czyli dewiantów, a brutalniej - wariatów, którzy na dodatek łączą się w jakieś grupy i wymyślają na własny użytek niestworzone teorie.

    źródło: NKJP: Może nie warto mieć wszystkiego, Dziennik Polski, 2002-10-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odchyleniec
    odchyleńcy
    ndepr
    odchyleńce
    depr
    D. odchyleńca
    odchyleńców
    C. odchyleńcowi
    odchyleńcom
    B. odchyleńca
    odchyleńców
    N. odchyleńcem
    odchyleńcami
    Ms. odchyleńcu
    odchyleńcach
    W. odchyleńcu
    odchyleńcze
    odchyleńcy
    ndepr
    odchyleńce
    depr
  • Zob. chylić

CHRONOLOGIZACJA:
1933, Wawrz250
Data ostatniej modyfikacji: 11.04.2017