-
1.
książk. oznaka świadcząca o sprawowaniu jakiejś godności, władzy lub funkcji -
[insygńjum] lub [ĩsygńjum]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- insygnia koronacyjne, królewskie, papieskie, prezydenckie
- insygnia królów, władzy
- otrzymać, przekazać, wręczyć insygnia
-
Specjalna komisja dozorowała otwieranie sarkofagów i rekwizycję klejnotów. Wbrew oczekiwaniom znaleziono zaledwie kilka złotych pierścieni. Pośmiertne insygnia władzy francuskich królów były z drewna.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Podręcznik do ludzi: tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996
Z pewnością cesarz nie koronował Bolesława Chrobrego, koronacja w średniowieczu to obrządek liturgiczny połączony z pomazaniem olejami świętymi, o czym żadne źródło ówczesne nie wspomina. Natomiast włócznia św. Maurycego nie była nigdy insygnium koronacyjnym.
źródło: NKJP: Michał Rożek: Koronacja Chrobrego, Dziennik Polski, 2005-04-16
Chwilę później na szyi wicestarosty zabłysnął srebrny kur z rubinowym okiem – insygnium władzy królewskiej Bractwa Kurkowego.
źródło: NKJP: Trybuna Śląska, 2001-05-28
Szmaragd nazywano na tych ziemiach zielonym kwiatem ziemi i świętym kamieniem, do którego dostęp mieć może jedynie człowiek prawy. Dlatego też tamtejsi kapłani nosili szmaragdy jako insygnia swego oficjum i na znak obcowania z bóstwami.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. insygnium
insygnia
D. insygnium
insygniów
C. insygnium
insygniom
B. insygnium
insygnia
N. insygnium
insygniami
Ms. insygnium
insygniach
W. insygnium
insygnia
-
+ insygnium + CZEGO
+ insygnium + JAKIE -
łac. insignia 'oznaki urzędowe, władzy; odznaki, odznaczenia'