integryzm

  • rel.  konserwatywny nurt w kościele katolickim, odnoszący się z niechęcią do wszelkich zmian doktrynalnych i kompromisów
  • Ms. lp wymawiany: [integryźmie] lub [integryzmie].

  • [integrysm] lub [integryzm]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

    • katolicki, religijny integryzm
  • Integryzm zapanował głównie w kościelnych kręgach hierarchicznych oraz w środowiskach arystokratycznych, skąd promieniował na inne kręgi katolickiej społeczności.

    źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

    Wybór na stanowisko przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski oglądany z zewnątrz może wyglądać jak typowy kompromis między zwolennikami integryzmu a progresizmu.

    źródło: NKJP: Romana Brzezińska: Józef zastąpił Józefa, Gazeta Poznańska, 2004-03-19

    - Religijność tradycjonalistyczna, ludowa polega między innymi na rytualizmie, kolektywizmie i integryzmie.

    źródło: NKJP: Ewa Winnicka, Justyna Sadowska: Co jest pod moherem, Polityka, 2005

    Sukces integryzmu byłby pośmiertnym zwycięstwem arcybiskupa Lefebvre'a i jego wizji Kościoła zamkniętego. Taki Kościół nie potrafi odpowiedzieć na znaki swojego czasu; taki Kościół byłby bezsilny w starciu ze smokiem totalitarnym, którego zwalczył Jan Paweł II, ale który może pod różnymi sztandarami jeszcze zmartwychwstać.

    źródło: NKJP: O zbawczej i groźnej sile konserwatyzmu, Gazeta Wyborcza, 1993-11-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. integryzm
    integryzmy
    D. integryzmu
    integryzmów
    C. integryzmowi
    integryzmom
    B. integryzm
    integryzmy
    N. integryzmem
    integryzmami
    Ms. integryzmie
    integryzmach
    W. integryzmie
    integryzmy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • internac.

    ang. integrism

    fr. intégrisme

    wł. integrismo

CHRONOLOGIZACJA:
1927, Wawrz250
Data ostatniej modyfikacji: 27.05.2017