-
2.
pot. zwierzę podrzucone komuś i opuszczone przez swoich opiekunów -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt -
hiperonimy: zwierzę
-
Dochodzi do tego, że przybrani rodzice nie mają gdzie w gnieździe usiąść i by wcisnąć coś podrzutkowi do dzioba, muszą wylądować na jego głowie.
źródło: NKJP: Adam Wajrak: Kulisy kukania, Gazeta Wyborcza, 1994-04-18
W środę strażnicy miejscy i pracownicy schroniska przywieźli jamnika, którego ktoś uwiązał na smyczy i zostawił. Są też podrzutki, czyli zwierzęta wyrzucane z samochodów w pobliżu placówki.
źródło: NKJP: Ludzie pozbywają się psów, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-07-01
Czasami ktoś przygarnie psa, ale podrzutków jest za dużo, żeby każdy znalazł dom – dodaje pani Anna.
źródło: NKJP: Marta Wiewiórska: Skalpelem walczą z kocią bezdomnością, Sztafeta, nr 24/2007, 2007-06-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podrzutek
podrzutkowie
ndepr podrzutki
depr D. podrzutka
podrzutków
C. podrzutkowi
podrzutkom
B. podrzutka
podrzutków
N. podrzutkiem
podrzutkami
Ms. podrzutku
podrzutkach
W. podrzutku
podrzutkowie
ndepr podrzutki
depr Inne uwagi
Spotykane również w rodzaju m2, B. lm podrzutki
-
Zob. rzucić