-
4.
daw. używane w odniesieniu do obiektów związanych z władcą lub wysokim dostojnikiem mówiącym o sobie -
ATEMATYCZNY
-
Można sobie wyobrazić, że tak ubrany władca powiedział: „My Sambor, z bożej łaski książę Pomorza, pragnący zachować w stanie nienaruszonym to, co przez nas się dokonuje, za zgodą a dobrą wolą małżonki naszej, za radą synów naszych i baronów, założyliśmy miasto w Tczewie, nadając mu prawa lubeckie we wszystkim”.
źródło: NKJP: (józ): Sambor wrócił do Tczewa, Dziennik Bałtycki, 2000-07-01
Pierwsze słowa zabrzmiały dziwnie i trochę niesamowicie nawet dla niego samego. Chciał, by jego przemówienie było stanowcze i bezdyskusyjne i, o dziwo, jego głos oddał to perfekcyjnie: Uświadamiamy sobie w pełni to, co w głębi serca czują wszyscy nasi poddani.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. nasz
nasz
nasz
nasze
nasza
D. naszego
naszego
naszego
naszego
naszej
C. naszemu
naszemu
naszemu
naszemu
naszej
B. naszego
naszego
nasz
nasze
naszą
N. naszym
naszym
naszym
naszym
naszą
Ms. naszym
naszym
naszym
naszym
naszej
W. nasz
nasz
nasz
nasze
nasza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. nasi
nasi
nasze
nasze
D. naszych
naszych
naszych
naszych
C. naszym
naszym
naszym
naszym
B. naszych
naszych
naszych
nasze
N. naszymi
naszymi
naszymi
naszymi
Ms. naszych
naszych
naszych
naszych
W. nasi
nasi
nasze
nasze
-
psł. našь