zestrzyc - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

skrócić włosy, brodę lub wąsy

[zestszyc] lub [zesczszyc], lub [zeszczszyc]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

Głowę miała tak zawszoną, że jej gęste, krucze włosy wyglądały jak przyprószone siwizną. Głowa rodziny, Józef Bednarski bez
namysłu wziął maszynkę i zestrzygł jej głowę do „zera” a nędzne ubranie i włosy spalił w ogrodzie.

źródło: NKJP: Internet

Miał już odchodzić, gdy drzwi otwarły się, by wypuścić wychodzących klientów. Zatrzymał się więc z nadzieją, ale wtedy od kas ruszył zestrzyżony facet w czarnym podkoszulku i dżinsach i nieznoszącym sprzeciwu tonem rzucił: - Nie da rady! Zamknięte!

źródło: NKJP: (asko): Smak arogancji, Gazeta Krakowska, 2001-07-20

Powiem tyle - moja szwedzka fryzjerka musiała mnie zestrzyc na półcentymetrową zapałkę od szyi do polowy głowy i stworzyć na tej bazie Boba. Żeby włosy wróciły do jednolitej długości potrzebowałam jeszcze pół roku.

źródło: Internet: wizaz.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zestrzygę	zestrzyżemy
2 os.	zestrzyżesz	zestrzyżecie
3 os.	zestrzyże	zestrzygą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzygłem +(e)m zestrzygł	zestrzygłam +(e)m zestrzygła	zestrzygłom +(e)m zestrzygło	zestrzygliśmy +(e)śmy zestrzygli	zestrzygłyśmy +(e)śmy zestrzygły
2 os.	zestrzygłeś +(e)ś zestrzygł	zestrzygłaś +(e)ś zestrzygła	zestrzygłoś +(e)ś zestrzygło	zestrzygliście +(e)ście zestrzygli	zestrzygłyście +(e)ście zestrzygły
3 os.	zestrzygł	zestrzygła	zestrzygło	zestrzygli	zestrzygły

bezosobnik: zestrzyżono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zestrzyżmy
2 os.	zestrzyż	zestrzyżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzygłbym bym zestrzygł	zestrzygłabym bym zestrzygła	zestrzygłobym bym zestrzygło	zestrzyglibyśmy byśmy zestrzygli	zestrzygłybyśmy byśmy zestrzygły
2 os.	zestrzygłbyś byś zestrzygł	zestrzygłabyś byś zestrzygła	zestrzygłobyś byś zestrzygło	zestrzyglibyście byście zestrzygli	zestrzygłybyście byście zestrzygły
3 os.	zestrzygłby by zestrzygł	zestrzygłaby by zestrzygła	zestrzygłoby by zestrzygło	zestrzygliby by zestrzygli	zestrzygłyby by zestrzygły

bezosobnik: zestrzyżono by

bezokolicznik: zestrzyc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zestrzygłszy

gerundium: zestrzyżenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zestrzyżenie	zestrzyżenia
D.	zestrzyżenia	zestrzyżeń
C.	zestrzyżeniu	zestrzyżeniom
B.	zestrzyżenie	zestrzyżenia
N.	zestrzyżeniem	zestrzyżeniami
Ms.	zestrzyżeniu	zestrzyżeniach
W.	zestrzyżenie	zestrzyżenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zestrzyżony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zestrzyżony	zestrzyżony	zestrzyżony	zestrzyżone	zestrzyżona
D.	zestrzyżonego	zestrzyżonego	zestrzyżonego	zestrzyżonego	zestrzyżonej
C.	zestrzyżonemu	zestrzyżonemu	zestrzyżonemu	zestrzyżonemu	zestrzyżonej
B.	zestrzyżonego	zestrzyżonego	zestrzyżony	zestrzyżone	zestrzyżoną
N.	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżoną
Ms.	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zestrzyżeni	zestrzyżeni	zestrzyżone	zestrzyżone
D.	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżonych
C.	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym	zestrzyżonym
B.	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżone
N.	zestrzyżonymi	zestrzyżonymi	zestrzyżonymi	zestrzyżonymi
Ms.	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżonych	zestrzyżonych

odpowiednik aspektowy: zestrzygać

Składnia

	+	zestrzyc	+	KOGO/CO
	+	zestrzyc	+	CO + (KOMU)

Pochodzenie

Zob. strzyc