zapałać - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć doznawać bardzo silnego uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zapałać uczuciem; afektem, entuzjazmem, miłością, namiętnością, sympatią; gniewem, nienawiścią, oburzeniem, żądzą; chęcią zrobienia czegoś

	26-letni tarnowianin przedwczorajszej nocy raczył się alkoholem, a potem zapałał chęcią zapalenia papierosa. źródło: NKJP: ans: kronika policyjna, Gazeta Krakowska, 2007-06-14
	- Nie dziwi księdza, że Polacy tak szybko zapałali sympatią do papieża z Niemiec? źródło: NKJP: Paweł Plinta: Rana przypomina o godności, Dziennik Polski, 2006-05-25
	Ten wybitny człowiek zakończył żywot na szafocie, bo nie zgodził się z opinią Henryka VIII, że król może ściąć żonę Katarzynę, skoro zapałał namiętnością do Anny Boleyn. źródło: NKJP: red: Zamach stanu Balcerowicza, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-03-11
	Jolanta Balicka szybko zapałała miłością do starych samochodów – obecnie jest szefem sekcji pojazdów zabytkowych przy Automobilklubie Beskidzkim. źródło: NKJP: Tadeusz Gańcarczyk: Lekarz weteranów, Trybuna Śląska, 2001-05-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zapałałem +(e)m zapałał	zapałałam +(e)m zapałała	zapałałom +(e)m zapałało	zapałaliśmy +(e)śmy zapałali	zapałałyśmy +(e)śmy zapałały
2 os.	zapałałeś +(e)ś zapałał	zapałałaś +(e)ś zapałała	zapałałoś +(e)ś zapałało	zapałaliście +(e)ście zapałali	zapałałyście +(e)ście zapałały
3 os.	zapałał	zapałała	zapałało	zapałali	zapałały

bezosobnik: zapałano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zapałajmy
2 os.	zapałaj	zapałajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zapałałbym bym zapałał	zapałałabym bym zapałała	zapałałobym bym zapałało	zapałalibyśmy byśmy zapałali	zapałałybyśmy byśmy zapałały
2 os.	zapałałbyś byś zapałał	zapałałabyś byś zapałała	zapałałobyś byś zapałało	zapałalibyście byście zapałali	zapałałybyście byście zapałały
3 os.	zapałałby by zapałał	zapałałaby by zapałała	zapałałoby by zapałało	zapałaliby by zapałali	zapałałyby by zapałały

bezosobnik: zapałano by

bezokolicznik: zapałać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zapaławszy

gerundium: zapałanie

rodzaj gramatyczny: dk

+

zapałać

+

CZYM + (do KOGO)