-
2.
książk. postawa osoby, która odrzuca zasady i konwencje społeczne, a zwłaszcza wszelkie ograniczenia wolności jednostki -
Ms. lp wymawiane: [anarchiźmie] lub [anarchizmie].
-
[anarchism] lub [anarchizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Tak, będziemy oskarżani o anarchizm, egoizm i chciwość - i nie bez racji - ale możemy jednocześnie wnosić do Unii zdrowy sceptycyzm w odniesieniu do zapędów centralistycznych [...]
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Polityka, 2004
Od kilku tygodni służby specjalne odsiewały radykałów - opowiada wykładowca uniwersytecki. - Polecieli ci podejrzani o anarchizm albo sympatie dla Ursusa.
źródło: NKJP: Leszek K. Talko: Na wzwyżce, opodal krzaczka, Gazeta Wyborcza, 1996-03-28
Swoisty anarchizm Piwowskiego, podejrzliwość wobec każdego oficjalnego ceremoniału i nieufność do polityków - tak PRL, jak i III RP - można łatwo dostrzec nie tylko w „Rejsie”, ale i - przede wszystkim - w „Uprowadzeniu Agaty” czy „Kroku”.
źródło: NKJP: Maciej Łuczak: Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie, 2002
Są chwile, w których ogarnia mnie skrajny anarchizm - anarchizm, o jakim nie śniło się nawet tym, co na transparentach obnoszą napis „Śmierć wszystkim”. Anarchizm posunięty do histerii, niemal do szaleństwa
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1957
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anarchizm
anarchizmy
D. anarchizmu
anarchizmów
C. anarchizmowi
anarchizmom
B. anarchizm
anarchizmy
N. anarchizmem
anarchizmami
Ms. anarchizmie
anarchizmach
W. anarchizmie
anarchizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. anarchism
fr. anarchisme
niem. Anarchismus
Zob. anarchia