przyrzucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rzucając na wierzch, zasłonić

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

hiperonimy:

zasłonić

	Gospodarz zapakował w worki po cemencie pistolety, do innego worka włożył kilkanaście paczek amunicji i umieściwszy je na wozie, przyrzucił wiązką słomy. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
	Dostrzegł charakterystyczny opasły tom zamknięty mosiężną klamrą, który przyrzucony był kilkoma innymi. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002
	Zajechało kilka sań wymoszczonych słomą przyrzuconą derami i kilimami. źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł opowiadania i reportaże, 2007
	[...] idąc ławą wzdłuż szyn ku dworcowi, mijamy leżące na nasypie, brudnym płaszczem przyrzucone zwłoki. źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyrzuciłem +(e)m przyrzucił	przyrzuciłam +(e)m przyrzuciła	przyrzuciłom +(e)m przyrzuciło	przyrzuciliśmy +(e)śmy przyrzucili	przyrzuciłyśmy +(e)śmy przyrzuciły
2 os.	przyrzuciłeś +(e)ś przyrzucił	przyrzuciłaś +(e)ś przyrzuciła	przyrzuciłoś +(e)ś przyrzuciło	przyrzuciliście +(e)ście przyrzucili	przyrzuciłyście +(e)ście przyrzuciły
3 os.	przyrzucił	przyrzuciła	przyrzuciło	przyrzucili	przyrzuciły

bezosobnik: przyrzucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyrzućmy
2 os.	przyrzuć	przyrzućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyrzuciłbym bym przyrzucił	przyrzuciłabym bym przyrzuciła	przyrzuciłobym bym przyrzuciło	przyrzucilibyśmy byśmy przyrzucili	przyrzuciłybyśmy byśmy przyrzuciły
2 os.	przyrzuciłbyś byś przyrzucił	przyrzuciłabyś byś przyrzuciła	przyrzuciłobyś byś przyrzuciło	przyrzucilibyście byście przyrzucili	przyrzuciłybyście byście przyrzuciły
3 os.	przyrzuciłby by przyrzucił	przyrzuciłaby by przyrzuciła	przyrzuciłoby by przyrzuciło	przyrzuciliby by przyrzucili	przyrzuciłyby by przyrzuciły

bezosobnik: przyrzucono by

bezokolicznik: przyrzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyrzuciwszy

gerundium: przyrzucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przyrzucony

odpowiednik aspektowy: przyrzucać

+

przyrzucić

+

KOGO/CO + CZYM

Zob. rzucić