odrzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zerwać ze sobą bliski kontakt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Cisza, obojętność, to straszne, zwłaszcza wśród ludzi, którzy się kochają, tylko nie wiadomo dlaczego odrzucili się nawzajem, zagubili.

źródło: Internet: wpmt.pl

Czy może już nigdy się nie spotkamy? Odrzucimy się i zapomnimy o sobie?

źródło: Internet: fc05.deviantart.net

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzuciłem się +(e)m się odrzucił	odrzuciłam się +(e)m się odrzuciła	odrzuciłom się +(e)m się odrzuciło	odrzuciliśmy się +(e)śmy się odrzucili	odrzuciłyśmy się +(e)śmy się odrzuciły
2 os.	odrzuciłeś się +(e)ś się odrzucił	odrzuciłaś się +(e)ś się odrzuciła	odrzuciłoś się +(e)ś się odrzuciło	odrzuciliście się +(e)ście się odrzucili	odrzuciłyście się +(e)ście się odrzuciły
3 os.	odrzucił się	odrzuciła się	odrzuciło się	odrzucili się	odrzuciły się

bezosobnik: odrzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrzućmy się
2 os.	odrzuć się	odrzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzuciłbym się bym się odrzucił	odrzuciłabym się bym się odrzuciła	odrzuciłobym się bym się odrzuciło	odrzucilibyśmy się byśmy się odrzucili	odrzuciłybyśmy się byśmy się odrzuciły
2 os.	odrzuciłbyś się byś się odrzucił	odrzuciłabyś się byś się odrzuciła	odrzuciłobyś się byś się odrzuciło	odrzucilibyście się byście się odrzucili	odrzuciłybyście się byście się odrzuciły
3 os.	odrzuciłby się by się odrzucił	odrzuciłaby się by się odrzuciła	odrzuciłoby się by się odrzuciło	odrzuciliby się by się odrzucili	odrzuciłyby się by się odrzuciły

bezosobnik: odrzucono by się

bezokolicznik: odrzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odrzuciwszy się

gerundium: odrzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odrzucać się

Rzpl

+

odrzucić się

+

Zob. rzucić